در میان بسیاری از موادی که در آشپزخانه استفاده می کنیم و هر روز با مواد غذایی ما در تماس هستند، ظروف پلاستیکی وجود دارد.
ما عملا همیشه از ظروف پلاستیکی شفاف برای نیازهای مختلف استفاده می کنیم: آوردن ناهار به دفتر، نگهداری مواد غذایی در یخچال یا فریزر، نگهداری مواد خشک (مانند سیر، نمک یا فلفل). همه غذاهایی که قرار نیست دور ریخته شوند، بلکه باید خورده شوند.
ما می دانیم، حتی اگر فقط با شنیده ها، که پلاستیک یکی از سالم ترین مواد برای ما و یا برای محیط زیست نیست. بنابراین، در این مقاله سعی می کنیم بهتر بفهمیم ظروف پلاستیکی چگونه انتخاب می شوند و کدام یک کم و بیش برای نگهداری مواد غذایی ما مناسب هستند.
مشکل اصلی در واقع مهاجرت پلاستیک هاست، یعنی اینکه پلاستیک ها از داخل غذا عبور می کنند و ما آنها را می خوریم.
این مواد می توانند بی اثر باشند، یا بدون جذب توسط بدن بلعیده و دفع شوند، یا مضر باشند، زیرا برخی از پلاستیک ها مختل کننده غدد درون ریز هستند.
پلاستیک برای غذا
مواد پلاستیکی برای مواد غذایی کاملاً تنظیم شده است و از نظر نظارتی در گروه محصولاتی قرار می‌گیرد که عبارتند از FCM، مواد در تماس با مواد غذایی، همراه با فیلم‌ها، آلومینیوم و هر چیزی که در واقع می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند. ما می خوریم.
با این حال، پلاستیک شاید تنظیم‌شده‌ترین ماده باشد (مقررات EC 282/2008، 975/2009، 10/2011 همه مقررات اروپایی مربوط به پلاستیک در مواد غذایی هستند، که این بخش بسیار تحت کنترل است) و این بستگی دارد.
به وضوح، از انواع بسیاری از پلاستیک های موجود. بیشتر این پلاستیک ها درجه غذایی نیستند.
اما در میان پلاستیک های غذایی، برخی از آنها برای تماس با مواد غذایی مناسب هستند، بنابراین کاربرد وسیع تری دارند، در حالی که پلاستیک های مناسب برای نگهداری مواد غذایی از نظر عددی کمتر هستند.
به عنوان مثال بی اهمیت، یک شیشه یا یک بشقاب پلاستیکی برای تماس با مواد غذایی مناسب است، اما برای حفظ آنها مناسب نیست، در حالی که از یک ظرف مخصوص نیز می توان برای نگهداری استفاده کرد.
